Podjęcie terapii i otworzenie się przed obcą osobą może napawać lękiem. Chcę, abyś wiedział/wiedziała, że nasze spotkania to przestrzeń dla Ciebie, w której będziesz mógł/mogła powiedzieć o wszystkim co czujesz bez bycia ocenianym/ocenianą, przy pełnej akceptacji Ciebie i Twoich uczuć.
Jako psychoterapeutka jestem tu po to, aby Ci pomóc z czymkolwiek przychodzisz. Moim zadaniem jest Cię wysłuchać, poznać i zrozumieć, aby wspólnie z Tobą dostrzec to, co sprawia, że nie jesteś w stanie cieszyć się pełnią życia, a następnie pomóc Ci przepracować te blokady.
Aby móc to zrobić potrzebne są kwalifikacje, które uzyskałam w toku wieloletniego kształcenia, ale również moje podejście do drugiego człowieka, które charakteryzuje się uważnością, empatią, wrażliwością jak również ciekawością.
W tym zawodzie obowiązuje nas psychoterapeutów tajemnica zawodowa, a więc wszystko to, o czym rozmawiamy w gabinecie, zostaje między nami.
Tajemnica psychoterapii może być ujawniona wyłącznie wtedy, kiedy przemawia za tym konieczność ochrony dobra wyższego rzędu (np. w przypadku istotnego zagrożenia zdrowia lub życia osoby uczestniczącej w terapii lub innych osób) i to tylko wobec instytucji do tego upoważnionych.
Co ważne, aby zostać certyfikowanym przez Polskie Towarzystwo Psychiatryczne terapeutą, jednym z wymogów jest ukończenie własnej terapii (http://sekcjanaukowapsychoterapii.org/jak-uzyskac-certyfikat-psychoterapeuty/). Ma to na celu zwiększenie samoświadomości oraz obiektywności psychoterapeuty. Pacjent/ klient ma wtedy pewność, że osoba, która prowadzi terapię, nie rzutuje na nią być może swoich nierozwiązanych konfliktów, trudności. Będąc terapeutą w trakcie certyfikacji, ukończyłam własną terapię, co tym bardziej sprawia, że możesz czuć się bezpiecznie w moim gabinecie.
W mojej pracy kieruję się zasadami kodeksu etycznego psychoterapeuty:
http://sekcjanaukowapsychoterapii.org/kodeks-etyczny-psychoterapeuty/
